Widzę, że się tu lirycznie robi... Tu wiersz (bardzo ciekawy), pod jednym ze zdjęć, w komentarzu - również (tamten - też niezły). _________________________________
A może to szkło, to także dusza, która w jakimś sensie oddziela człowieka od tego, co wyłącznie materialne i w tym sensie człowiek nie jest już w stanie poczuć całkowitej jedności z ziemią (wykorzeniony).
A przecież wazon - jak zresztą dusza - utrzymuje w pionie. Co więcej otwiera się i kieuje ku górze...
I choć poczucie rozdarcia może być nieznośne, to przecież może kiedyś szkło stanie się bardziej przeźroczyste i wyłoni się myśl, która wskaże to, co niewidzialne...
Bardzo ladny kolaz; i tak jak napisalam na fb - mocny & intensywny tekst. Pani Basiu, to Pani jest takze Poetka? - Grazynka asked
ReplyDelete:-)
poetka? raczej pathetka hahaahaaaaa ;)
ReplyDeletedzieki, Grazynko xx
Widzę, że się tu lirycznie robi...
ReplyDeleteTu wiersz (bardzo ciekawy), pod jednym ze zdjęć, w komentarzu - również (tamten - też niezły).
_________________________________
A może to szkło, to także dusza, która w jakimś sensie oddziela człowieka od tego, co wyłącznie materialne i w tym sensie człowiek nie jest już w stanie poczuć całkowitej jedności z ziemią (wykorzeniony).
A przecież wazon - jak zresztą dusza - utrzymuje w pionie.
Co więcej otwiera się i kieuje ku górze...
I choć poczucie rozdarcia może być nieznośne, to przecież może kiedyś szkło stanie się bardziej przeźroczyste i wyłoni się myśl, która wskaże to, co niewidzialne...